رحمت خدا

یک شیعه ایرانی و البته با دغدغه های فراوان

رحمت خدا

یک شیعه ایرانی و البته با دغدغه های فراوان

رحمت خدا
پیوندها

۱ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «امام حسین» ثبت شده است

فتنه...

۰۸
دی

می پرسند اگر یزید روزنامه داشت ، فردای عاشورا ، روزنامه های یزید چه تیتری میزدند ؟

این شعری بود که یزید هنگامی که با چوب به لبهای ابا عبدالله می زد ، می خواند و دستگاه رسانه ای اش ، منتشر کرد:

ای کاش پیران و گذشتگان قبیله من که در بدر کشته شدند، زاری کردن قبیله خزرج را از دم نیزه و شمشیر می دیدند.

از شادی فریاد می زدند و می گفتند: ای یزید دستت درد نکند.

مهتران و بزرگان آن ها را کشتیم تا با کشتگان ما در بدر برابر گردید.

خاندان هاشم با سلطنت بازی کردند، نه خبری از آسمان آمد و نه وحی نازل شد.

من زاده خندف نیستم اگر از فرزندان احمد(ص) در مقابل آنچه به ما کردند انتقام نگیرم.

یزید از همان لحظه اعلام کرد که من به دنبال گرفتن انتقام از فرزندان محمد هستم ، محمدی که اجداد من را کشت 

یزید نماد تمام کفر بود و حتی ذره ای به اندازه ی پدرش تظاهر به اسلام نمی کرد

حتی یک تن هم نبود که یزید بوزینه باز شراب خوار را مسلمان بداند

و اما در کربلا و در کوفه چه گذشت؟

فردای عاشورا در کربلا این خبر منتشر شد :

خونخواهان عثمان انتقام خون عثمان را گرفتند ! 

در ماجرای کربلا همه می دانستند حق با حسین ابن علی است اما :

1 - عده ای خود را از ولی زمان عاقل تر می دانستند و میگفتند نباید با یزید در افتاد ، چرا که با یک لشگرش ، کل سیستم دفاعی ما را از بین می برد

2 - عده ای حسین را افراطی می دانستند و معتقد بودند از دایره ی اعتدال خارج است ، حقیقت این است که یزید قدرت دارد ، اسلام هم دین انعطاف است ، باید با یزید بست !

3 - عده ای هم می دانستند حق با حسین است اما حب مال و جاه و مقام ،آنهارا با خود برد

4 - عده ای هم مانند شمر ، با اینکه می دانست حق با حسین است .. با اینکه در رکاب علی (ع) جانباز شده بود .. با اینکه شیعه بود ... اما .. 

کربلا نشان داد که برای شیعه ، هیچ دشمنی بدتر از خودی نیست ...

به قول یه استادی :

اونا فهمیدن ، موتور شیعه رو میخوای بیاری پایین .. از داخل بهش ضربه بزن

راستی .. برادر و خواهرم .. 

یزید شاعر بود .. شعر های خیلی خوبی هم میگفت .. 

مثل همان اشعار که شاهین نجفی برای شهدای!!!!!! کربلای!!!!! ساختگی خواند!

لحظه ای در معنای این آیه تدبر کنیم :

هُوَ الَّذی أَخْرَجَ الَّذینَ کَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْکِتابِ مِنْ دِیارِهِمْ لِأَوَّلِ الْحَشْرِ ما ظَنَنْتُمْ أَنْ یَخْرُجُوا وَ ظَنُّوا أَنَّهُمْ مانِعَتُهُمْ حُصُونُهُمْ مِنَ اللَّهِ فَأَتاهُمُ اللَّهُ مِنْ حَیْثُ لَمْ یَحْتَسِبُوا وَ قَذَفَ فی قُلُوبِهِمُ الرُّعْبَ یُخْرِبُونَ بُیُوتَهُمْ بِأَیْدیهِمْ وَ أَیْدِی الْمُؤْمِنینَ فَاعْتَبِرُوا یا أُولِی الْأَبْصارِ

او کسی است که کافران اهل کتاب را در نخستین برخورد ( با مسلمانان ) از خانه هایشان بیرون راند! گمان نمی کردید آنان خارج شوند ، و خودشان نیز گمان می کردند که دِژهای محکمشان آنها را از عذاب الهی مانع می شود امّا خداوند از آنجا که گمان نمی کردند به سراغشان آمد و در دلهایشان ترس و وحشت افکند ، بگونه ای که خانه های خود را با دست خویش و با دست مؤمنان ویران می کردند پس عبرت بگیرید ای صاحبان چشم!

اینها بغض های انباشته شده ای بود که کسانی که توطئه را توهم می دانستند ،

به هیچ عنوان حاضر نبودند قبول کنند که دشمنی یزید و معاویه با آل محمد (ص) ، فقط برای مقام و قدرت نیست ، بلکه بر اساس ایدئلوژی و مکتب و بغض های تاریخی است

فَاعْتَبِرُوا یا أُولِی الْأَبْصارِ


منبع: اون شبکه اجتماعی که نباید اسمش رو بیاریم!

#فراموش_نمیکنیم

  • مصطفی سعیدفر